To πρόβατο της περιοχής του Παμίρ. Αρτιοδάκτυλα μηρυκαστικά του γένους Οβίνες (ovis), της οικογένειας των βοοειδών, της υποοικογένειας των καπρινών. Το ζώο αυτό θεωρείται o γίγας των προβατοειδών. Το αρσενικό έχει ύψος 1,30 μ. και βάρος έως 216 κιλά, με κέρατα που φτάνουν σε μήκος το ένα μέτρο, πολλές φορές μάλιστα το ξεπερνούν. Μαζί με το κρανίο, τα κέρατα ζυγίζουν μέχρι 22 κιλά.
Ο χρωματισμός τους διαφέρει ανάλογα με την εποχή, το χειμώνα χρώμα το
βασικό χρώμα είναι το καφετί σε διάφορες αποχρώσεις. Το καλοκαίρι κυριαρχούν οι κοκκινωπές και μπεζ αποχρώσεις. Μια μαύρη λωρίδα που ξεκινά από το λαιμό μέχρι το μέσον της πλάτης, είναι ορατή μόνο το καλοκαίρι.
Η κοιλιακή πλευρά είναι κιτρινωπή ή γκριζωπή. Οι γλουτοί και η ουρά είναι λευκά. Τα θηλυκά έχουν παρόμοια χρώματα, αλλά ανοιχτότερα.
Αναπτύσσουν ταχύτητες περίπου 50 km / h τα αρσενικά, ενώ τα θηλυκά έως 60 km / h.
Είναι χορτοφάγα ζώα τρέφονται με διάφορα χορτάρια, βότανα και σε χαμηλότερα υψόμετρα με θαμνώδη φύλλα. Η καθημερινή απαίτηση για τροφή κυμαίνεται από 16 έως 18 κιλά.
Ζούνε στους ορεινούς όγκους της κεντρικής Ασίας, από το Θιβέτ έως την οροσειρά των Αλτάι, σε υψόμετρα μεταξύ 300 έως 5750 μέτρων. Συνήθως αποφεύγουν τις δασικές εκτάσεις.
Τα θηλυκά γεννάνε συνήθως ένα μικρό, σπανιότερα 2, μετά από μία κύηση που διαρκεί από 160 έως 165 ημέρες.
Ο σημαντικότερος φυσικός εχθρός των Αργκαλών είναι ο λύκος. Άλλα ζώα που κυνηγούν την Αργκαλή είναι η λεοπάρδαλη, ο λύγκας και η καφέ αρκούδα. Τα αρνιά έχουν μεγαλύτερο αριθμό θηρευτών, συμπεριλαμβανομένης της κόκκινης αλεπούς και του χρυσού αετού. Σε εξαιρετικά κρύους χειμώνες, ολόκληροι πληθυσμοί μπορούν να αφανιστούν. Το 1996, ο μισός πληθυσμός των Αργκαλών στο Θιβέτ αφανίστηκαν μετά από έναν σκληρό χειμώνα.
Το αργκαλί θηρεύεται για το κρέας του, το δέρμα και τα κέρατά του.