Αγριοκάτσικο ή αίγαγρος (Capra aegagrus)
Αρτιοδάκτυλο μηρυκαστικό που ζει στις ορεινές περιοχές της κεντρικής και νότιας Ευρώπης, της κεντρικής Ασίας και της Αφρικής. Σε ορισμένες περιοχές τείνει να εκλείψει εξαιτίας του κυνηγιού, γι’ αυτό προστατεύεται από αυστηρές διατάξεις.
Με το κοινό όνομα α. υπάρχουν πολλά είδη, που διαφέρουν στις διαστάσεις, στη μορφή και στις συνήθειες. Το ύψος τους φτάνει έως τα 80 εκ. και το μήκος τους 1,55 μ. Αντέχουν πολύ στο κρύο, τρέχουν με μεγάλη ταχύτητα, κάνουν τεράστια άλματα και σκαρφαλώνουν
εύκολα στους βράχους.
Ζουν σε μικρές αγέλες, στα ψηλά βουνά, εκεί που τελειώνει το χιόνι, όπου όμως ευδοκιμεί κάποια μικρή βλάστηση. Τον χειμώνα κατεβαίνουν χαμηλότερα και αναζητούν την τροφή τους μέσα στα δάση.

Τον Μάιο τα θηλυκά, ύστερα από εγκυμοσύνη πέντε περίπου μηνών, γεννούν ένα ή σπανιότερα δύο μικρά, τα οποία μέσα σε 3-4 ημέρες είναι σε θέση να παρακολουθούν τα μεγάλα στη βοσκή. Από τα α. που ζουν στην Ελλάδα, γνωστά από την αρχαιότητα (τα αναφέρει ήδη o Όμηρος), μοναδικό είδος στον κόσμο είναι το κρι-κρι (αίγαγρος ο κρητικός) που ζει στην Κρήτη, στα Λευκά Όρη κυρίως, και σε μερικά κοντινά νησάκια.
Ένα άλλο είδος α. ζει στην Αντίμηλο και στη Σαμοθράκη. Παραλλαγές των ειδών αυτών υπάρχουν, σε αγέλες 10-15 ατόμων, στην Πίνδο, την Γκιώνα, την Οίτη, τα Βαρδούσια, τον Παρνασσό. Παντού όμως γίνονται συνεχώς σπανιότερα και κινδυνεύουν να εξαφανιστούν από το κυνήγι.

Αγριοκάτσικα ή αίγαγροι (Capra)
Αίγαγρος ο κρητικός

Capra ibex

Capra pyrenaica
Capra nubiana

Capra falconeri

Capra caucasica
Capra sibirica

Capra walie

C. a. aegagrus

Το χρώμα του α. αλλάζει κάπως ανάλογα με την εποχή. Το καλοκαίρι είναι καστανό ανοιχτό, τον χειμώνα σκούρο και κάποτε μαύρο, εκτός από ένα μέρος του κεφαλιού, του λαιμού και των γλουτών, που είναι υπόλευκο. Τα πόδια καταλήγουν σε δύο δάχτυλα με σκληρές κοφτερές οπλές, κατάλληλες για να πιάνονται στους βράχους. Τα κέρατα διαφέρουν στο κάθε είδος κατά το μέγεθος και το σχήμα.

Το α. των Άλπεων (ίβηξ των Άλπεων),πολύ διαδεδομένο έως τον 16ο αι. και σπάνιο σήμερα, ζει σε μικρές αγέλες στις ιταλικές Άλπεις (Γκραν Παραντίζο), στην Ελβετία και στην Αυστρία, σε υψόμετρο 800-3.000 μ. και αποφεύγει τα δάση. Το καλοκαίρι τρέφεται με τα χόρτα που βρίσκει ανάμεσα στους βράχους. Το χειμώνα αρκείται στα βρύα, στις λειχήνες και στις φλούδες των δέντρων. Αν πιαστεί μικρό, συνηθίζει εύκολα να ζει στην αιχμαλωσία.

Όμοιο είδος με ανάλογες συνήθειες είναι το α. των Πυρηναίων (ίβηξ αιγόκερως των Πυρηναίων),του οποίου παραλλαγές συναντώνται στη Σιέρα Νεβάδα και στη Σιέρα Μορένα.
Συγγενικά είδη είναι το α. του Καυκάσου (ίβηξ του Καυκάσου), που ζει στην κεντρική Ασία, και δύο είδη που ζουν στην ανατολική Αφρική (ίβηξ της Νουβίας και ουάλι της Αιθιοπίας).
Στον Μεσαίωνα κατασκεύαζαν μουσικά όργανα από τα κέρατα ορισμένων α., γνωστά κυρίως με το όνομα κέρας κέρατο. Τα όργανα αυτά τα χρησιμοποιούσαν οι ευγενείς στα κυνήγια τους.