Οδόβαινος ή θαλάσσιος ίππος (Odobenus)
Μεγάλο θαλασσόβιο θηλαστικό της οικογένειας των οδοβαινιδών. Χαρακτηρίζεται από τους ισχυρούς χαυλιόδοντες που έχει το αρσενικό.
Το γένος αυτό περιλαμβάνει 2 είδη: τον τριχοφόρο τον ροσμάρο που ζει στον βόρειο Παγωμένο Ωκεανό και τον τριχοφόρο τον ογκώδη, που ζει στις ακτές της βορειοανατολικής Ασίας και της βορειοδυτικής Αμερικής.
Οι τριχοφόροι είναι ζώα ογκώδη, με μακρουλό σώμα που φτάνει τα 4½ μ. μήκος. Το βάρος τους φτάνει έως ένα
τόνο. Το δέρμα είναι πολύ παχύ, τριχωτό, με πτυχές και έχει χρώμα κιτρινόφαιο.
Το κεφάλι είναι μικρό στρογγυλό, εξογκωμένο στα πλευρά, με μικρά μάτια και ευρύ ρύγχος, το οποίο σκεπάζεται με παχιές σμηριγγώδεις τρίχες.
Οι τριχοφόροι δεν έχουν εξωτερικά αφτιά και το στοματικό άνοιγμά τους είναι στενό. Τα μπροστινά άκρα είναι μικρότερα από τα πισινά, όλα δε τα δάκτυλα συνδέονται με νηκτική μεμβράνη.
Οι τριχοφόροι ζουν κυρίως σε μεγάλες αγέλες. Είναι υδρόβιοι, γι’ αυτό άλλα προτιμούν να ζουν κοντά στις ακτές και αποφεύγουν την ανοιχτή θάλασσα.
Στη ξηρά βγαίνουν κυρίως για να ξεκουραστούν η δε μετακίνησή τους είναι αδέξια και δύσκολη.
Μέσα στο νερό όμως είναι πολύ ευκίνητοι, κολυμπούν για αρκετό χρονικό διάστημα μεγάλης διάρκειας.

Τρέφονται κυρίως με κοχύλια, γιατί χάρη στους δυνατούς τραπεζίτες, μπορούν να σπάζουν και τα πιο σκληρά κελύφη.
Οι τριχοφόροι είναι ζώα ειρηνικά, αβλαβή και πολύ περίεργα. Δεν προσβάλλουν τα άλλα ζώα ούτε και τον άνθρωπο, όταν όμως βρεθούν σε κίνδυνο αμύνονται με θάρρος και γίνονται πολύ επικίνδυνα, ακόμα και για τον άνθρωπο.
Όταν αναπαύονται στην ξηρά, ορίζουν φρουρούς, που τους ειδοποιούν για την εμφάνιση του εχθρού, τον οποίο τα ζώα καταλαβαίνουν από μακριά με την όσφρησή, που είναι πολύ ανεπτυγμένη, με την όρασή ή με την ακοή τους. Τα θηλυκά ύστερα από κύηση 11 μηνών, γεννούν ένα ή δύο μικρά τα οποία φροντίζουν με μεγάλη τρυφερότητα.
Τα αρσενικά μένουν πάντοτε κοντά τους και τα υπερασπίζονται με αυτοθυσία από κάθε εχθρό.
Τα ζώα αυτά καταδιώκονται πολύ από τον άνθρωπο για το δέρμα, το λίπος, και το σμάλτο των δοντιών τους.
Το κυνήγι των τριχοφόρων όμως προϋποθέτει πολλούς κινδύνους. Είναι σχετικά ακίνδυνο, όταν τα ζώα πιαστούν ενώ κοιμούνται πάνω στα παγόβουνα, στη θάλασσα όμως είναι πολύ επικίνδυνο, γιατί τα ζώα αμύνονται με τους ισχυρούς κυνόδοντές τους.
Οι τριχοφόροι στα τελευταία χρόνια, περιορίστηκαν σημαντικά, εξαιτίας της συστηματικής καταδίωξής τους από τον άνθρωπο.
Από τον 16ο αιώνα συστηματοποιήθηκε η εξόντωσή τους, ώστε τον 19ο πια να έχουν εξαφανιστεί από πολλές περιοχές που κατείχαν.
Οι αριθμοί είναι σοκαριστικοί: Μόνο στο διάστημα 1925 - 1931, υπολογίζεται ότι θανατώθηκαν στις ακτές του καναδικού νησιού Baffinland περίπου 175.000 Οδόβαινοι.
Ο Οδόβαινος του Ατλαντικού σχεδόν εξαφανίστηκε και σήμερα έχουν απομείνει μόνο 15.000.
Παρόμοια ιστορία καταδίωξης έχει και ο Οδόβαινος του Ειρηνικού, από τον οποίο έχουν επιβιώσει περίπου 200.000 ζώα σήμερα.

Τριχοφόρος η παλαιότερη κοινή ονομασία τού μεγαλόσωμου θαλάσσιου θηλαστικού οδόβαινος, που μοιάζει με φώκια.

ΕΤΥΜΟΛ. ὀδούς «δόντι» + βαίνω. Τα θηλαστικά αυτά ονομάστηκαν έτσι επειδή χρησιμοποιούν τα δόντια τους για τη μετακίνηση τους.

πτερυγιόποδα
τάξη μεγαλόσωμων υδρόβιων θηλαστικών, κατ' άλλους απλή υπόταξη τών σαρκοφάγων, τών οποίων τα άκρα έχουν μετασχηματιστεί σε πτερύγια, όπως είναι λ.χ. οι φώκιες, οι ωταρίες και ο οδόβαινος.