Κατοικίδιο τρωκτικό της οικογένειας των καβιδών. Προέρχεται πιθανότατα από την άγρια μορφή (cavia cutleri), που ζει ακόμα στο Περού, όπου εκτρεφόταν ευρύτατα από τους Ίνκας από τα πανάρχαια χρόνια, έτσι που οι Ευρωπαίοι όταν εισήλθαν στην Αμερική το βρήκαν διαδεδομένο ως κατοικίδιο ζώο.
Το κατοικίδιο χ. έχει κοντόχοντρο σώμα, χωρίς ουρά· το κεφάλι σχεδόν δεν έχει λαιμό· τα πόδια είναι κοντά με μάλλον ανεπτυγμένα δάκτυλα.
Οι κατοικίδιες φυλές, που έχουν μήκος 20-30 εκ. και είναι προικισμένες με 20 δόντια, διαφέρουν μεταξύ τους κατά το χρώμα και την ποιότητα του τριχώματος: στικτό λευκό και μαύρο, κοντό και απαλό στο κοινό χ., πολύ μακρύ και κυματοειδές στο χ. της Άγκυρας και ανορθωμένο και ενωμένο σε τούφες στο κατσαρό χ.
Εξαιτίας της γονιμότητάς τους και της εύκολης εκτροφής τους, τα χ. χρησιμοποιούνται ευρύτατα για πειράματα φυσιολογίας και παθολογίας.
Εκτός από το cavia culteri, άλλα άγρια είδη είναι το χ. της πάμπας (cavia pamparum), το χ. της Βραζιλίας (cavia aperea) και το χ. των Άνδεων (cavia tschudi).
Τα άγρια χ. ζουν σε θαμνώδεις ορεινές ή πεδινές ζώνες, τρέφονται με χόρτα και με ρίζες και είναι πολύ δειλά·· είναι εσπερόβια και ζουν ενωμένα κατά ομάδες.
Το κοινό ινδικό χοιρίδιο (cavia cobaya) χρησιμοποιείται ευρύτατα σε επιστημονικά πειράματα. Η εκτροφή των ι.χ. γίνεται βασικά για τη χρησιμοποίησή τους ως πειραματόζωων στα βιολογικά εργαστήρια, επειδή οι αντιδράσεις τους στους μολυσματικούς παράγοντες και στα φάρμακα είναι παρόμοιες με τις αντιδράσεις του ανθρώπου.
Υστρικόμορφα