Θηλαστικά της οικογένειας των φυλλοστομιδών. Στο γένος των δεσμοδοντίδων ανήκουν οι νυχτερίδες των τροπικών χωρών της Αμερικής. Οι νυχτερίδες αυτές έχουν 20 και ορισμένες φορές 24 δόντια. Χαρακτηρίζονται από ένα ζεύγος κοπτήρων που είναι εξαιρετικά ισχυρό και αιχμηρό και χρησιμεύει για να ρουφούν το αίμα των θηραμάτων τους. Το ρύγχος τους είναι μικρό και κωνικό και ο οισοφάγος τους πολύ στενός. Το στομάχι τους αποτελεί μια απλή διόγκωση του εντέρου, το οποίο αναδιπλώνεται στην άκρη του και καταλήγει στο πυλωρικό νεύρο. Το γνωστότερο είδος είναι ο δεσμόδους ο πυρρός, που ζει στις χώρες της Κεντρικής Αμερικής.
βάμπιρος ή βαμπίρ (vampyrus και vampire)
Είναι η κοινή ονομασία με την οποία χαρακτηρίζονται είτε μερικά χειρόπτερα αιματοφάγα που ανήκουν στην οικογένεια των δεσμοδοντιδών (Desmodontinae) είτε (από εσφαλμένη ταύτισή τους με τα αιματοφάγα) άλλες νυχτερίδες που δεν απομυζούν αίμα και οι οποίες κατατάσσονται στην οικογένεια των φυλλοστοματιδών (Phyllostomidae). Ο β. desmodus rotundus είναι τυπικός αντιπρόσωπος της πρώτης οικογένειας που περιλαμβάνει μόνο δύο γένη και ελάχιστα είδη.
Ο β. αυτός, που συναντάται στη Νότια και Κεντρική Αμερική, έχει μήκος μέχρι 8 εκ. με άνοιγμα πτερύγων 30 εκ. Έχει 24 δόντια, από τα οποία οι δύο κοπτήρες της άνω σιαγόνας είναι πολύ αναπτυγμένοι και τους χρησιμοποιεί για να χαράζει την επιφάνεια του δέρματος των μεγάλων ζώων –καμιά φορά, ακόμα και του ανθρώπου. Ο β. αυτός, και οι άλλοι που του μοιάζουν, περιορίζεται στο να γλείφει ελαφρά τη μικρή πληγή από την οποία το αίμα συνεχίζει να τρέχει, επειδή το σάλιο αυτών των νυχτερίδων περιέχει μια αντιπηκτική ουσία. Η αφαίμαξη είναι μέτρια· αντίθετα, είναι μεγάλος ο κίνδυνος να μεταδώσει ο β. μέσω της πληγής παθογόνα μικρόβια σοβαρών ασθενειών.
Άλλα είδη, πιο μικρά, είναι ο β. του Αμαζόνιου και η δίφυλλος χωρίς ουρά που βρίσκεται στην Αμερική. Από τους μη αιματοφάγους β. αναφέρονται ο β. φάντασμα, με άνοιγμα πτερύγων άνω των 50 εκ. και ο β. ο λογχοφόρος, που ονομάζεται έτσι από ένα εξάρτημα του ρύγχους.
Οι φυλλοστοματίδες, που είναι διαδεδομένοι στην Αμερική (κυρίως στη Νότια), τρέφονται με έντομα ή με φυτικές ουσίες.
(Λαογραφία) Στις λαϊκές παραδόσεις, κυρίως των αγγλοσαξονικών χωρών, ο όρος βαμπίρ ταυτίστηκε με τον βρικόλακα λυκάνθρωπο, το φάντασμα δηλαδή ενός νεκρού που επέστρεφε για να πιει το αίμα των ζωντανών, και το οποίο μπορούσε να ανακοπεί μόνο με ειδικά ξόρκια (φυλαχτά, σκόρδα, σταυρούς κλπ.) και ευχές.
Με το μυθιστόρημα του Μπραμ Στόκερ, Κόμης Δράκουλας, η μορφή αυτή ταυτίστηκε στη συνέχεια με τον δράκουλα. Ο βάμπιρος «desmodus rotundus» είναι τυπικός εκπρόσωπος της οικογένειας των δεσμοδοντιδών, στην οποία ανήκουν αιματοφάγα χειρόπτερα.