Θηλαστικό της οικογένειας των συϊδών, της τάξης των αρτιοδάκτυλων. Πιθανόν οι διάφορες φυλές του προέρχονται από τον αγριόχοιρο, ο οποίος άρχισε να εξημερώνεται από την εποχή του λίθου (ο αγριόχοιρος είναι λεπτότερος, μικρότερος και έχει μικρότερους κυνόδοντες και τρίχωμα).
Διαμορφώθηκαν δύο τυπικές κατηγορίες χ.: ευρωπαϊκός και ασιατικός: ο ευρωπαϊκός, που ζούσε ελεύθερος στα δάση και σταλιβάδια, έχει επίμηκες κεφάλι, όρθια αφτιά, λεπτά πόδια και ευλύγιστο σώμα· ο ασιατικός, που ζούσε κοντά στις κατοικίες μισοελεύθερος και συμπλήρωνε τη διατροφή του με δημητριακά που του έδινε ο άνθρωπος, έχει κοντό ρύγχος, παχύ σώμα και κοντά πόδια.
Η χοιροτροφία διαδόθηκε στη Δύση από την Κίνα, όπου εκτρέφονταν χ. από την 4η χιλιετία, και άρχισε να συστηματοποιείται πριν από περίπου 2 αι. Σήμερα εκτρέφονται χ. σε όλες σχεδόν τις χώρες εξαιτίας της ευκολίας της διατροφής τους, της μεγάλης γονιμότητας, της ταχύτατης ανάπτυξης αλλά κυρίως γιατί μπορεί να χρησιμοποιηθούν όλα τα μέρη του ζώου.
Ο χ. φιλοξενεί συχνά διάφορα παράσιτα, μεταξύ των οποίων η τριχίνη και η ταινία, που μπορεί να μεταδοθούν στον άνθρωπο.
Οι λαοί της ισλαμικής και της ιουδαϊκής θρησκείας δεν τρώνε το κρέας του χ. για λόγους υγιεινής