Γένος θηλαστικών τρωκτικών της οικογένειας των Μυϊδών ή Μουριδών. Είναι τρωκτικά παρόμοια με τα ποντίκια, από τα οποία ξεχωρίζουν για το απο-στρογγυλωμένο ρύγχος τους, τα μικρά αφτιά και την ουρά, που ποτέ δεν ξεπερνά σε μήκος το μισό του σώματος.
Άλλα ζουν κοντά στα νερά και άλλα μέσα σε δάση, αγρούς και κήπους, όπου προξενούν μεγάλες καταστροφές, γιατί κατατρώγουν τις ρίζες των φυτών. Το βλαβερότερο είδος είναι η υδρομυγαλή η κοινή, που εμφανίζεται κατά χιλιάδες και αποτελεί πραγματική θεομηνία για τα σπαρμένα χωράφια. Οι υ. σκάβουν το χώμα και ανοίγουν τρύπες, για να τοποθετήσουν μέσα σ’ αυτές τα μικρά τους.
Γεννούν δυο ή περισσότερες φορές το χρόνο από 10 ώς 20 μικρά, υπολογίζεται μάλιστα ότι από ένα και μόνο ζευγάρι προκύπτουν μέχρι 200 απόγονοι μέσα σε ένα χρόνο. Το είδος υδρομυγαλή των υδάτων ζει κοντά σε ποτάμια ή τέλματα σκάβοντας στις όχθες τους.
Τρέφεται με υδρόβια φυτά, φλούδες, αβγά, βατράχια και ψάρια. Ένα άλλο είδος που ζει στην ανατολική Σιβηρία, η υδρομυγαλή η οικονόμος, είναι γνωστό για τις τεράστιες ποσότητες τροφής που αποθηκεύει μέσα σε υπόγειες στοές. Είναι μάλιστα τόσο πολλές, ώστε πολύ συχνά οι κάτοικοι των περιοχών εξασφαλίζουν, μαζεύοντας τις, την προμήθειά τους σε δημητριακά για το χειμώνα.