
Κοινή ονομασία του είδους σειρηνοειδών θηλαστικών Trichechus manatus, της οικογένειας των τριχεχιδών (Trichechidae).
Το σειρηνοειδές αυτό έχει χοντρό ατρακτοειδές σώμα, γκρίζου χρώματος, το οποίο καλύπτεται με αραιό τρίχωμα. Το σώμα του φτάνει σε μήκος τα 3,5 μ. και σε βάρος τον 1 τόνο και απολήγει σε ένα πλατύ, οριζόντιο, στρογγυλεμένο ουραίο πτερύγιο.
Τα μπροστινά άκρα του έχουν τη μορφή πτερυγίων, με στοιχειώδη νύχια, ενώ τα πίσω άκρα απουσιάζουν. Έχει μικρά μάτια, ρουθούνια που μπορούν να κλείνουν κατά την κατάδυση στο νερό, αφτιά χωρίς πτερύγια και πολύ ανεπτυγμένο άνω χείλος. Τα ούλα του φέρουν κεράτινες πλάκες, αντί δοντιών.
Το υποείδος Trichechus manatus manatus ζει κοντά στις ακτές της Καραϊβικής θάλασσας και του Κόλπου του Μεξικού, αλλά συναντάται επίσης σε εκβολές ποταμών, ενώ το υποείδος Trichechus manatus latirostris (πλατύρρυγχος μανάτος) ζει κοντά στις ακτές της Φλόριντα.
Ο μανάτος είναι το μοναδικό αποκλειστικά φυτοφάγο θαλάσσιο θηλαστικό.
Κατά τη διάρκεια της ημέρας μένει γενικά σε ρηχά και λασπώδη νερά, κρατώντας το ρύγχος του έξω από το νερό για να αναπνεύσει, ενώ τη νύχτα πλησιάζει στις ακτές ή στις όχθες και χρησιμοποιώντας τα ρωμαλέα χείλη του αποσπά χόρτα, τα οποία μασάει κάνοντας έναν θόρυβο όμοιο με εκείνον που κάνουν οι αγελάδες όταν βόσκουν, γι’ αυτό ονομάζεται και θαλάσσια αγελάδα.
Το θηλυκό, ύστερα από περίοδο κύησης 13 μηνών, γεννάει ένα συνήθως μικρό κάθε 3 έως 5 χρόνια, το οποίο παραμένει με τη μητέρα του για διάστημα μέχρι δύο χρόνων.
Τα ζώα αυτά είναι πολύ φιλικά και τους αρέσει να παίζουν με άλλα άτομα του είδους τους. Συχνά, πλησιάζουν δύτες ή βάρκες.
Ο μανάτοι παλαιότερα θηρευόταν για το κρέας του, τα οστά του και το λίπος του.
Σήμερα θεωρείται είδος απειλούμενο προς εξαφάνιση και γι’ αυτό έχει ξεκινήσει μεγάλη εκστρατεία για την προστασία του.
Άλλα είδη του γένους Τrichechus, παρόμοια με το προηγούμενο και με ανάλογες συνήθειες, είναι τα Τrichechus inunguis (άνυχος μανάτος), που ζει στον Αμαζόνιο, και Trichechus senegalensis, το οποίο ζει στην Αφρική κατά μήκος των δυτικών ακτών και στις ποτάμιες λεκάνες του Σενεγάλη, του Νίγηρα και του Κονγκό.