Πέταυρος, ιπτάμενος σκίουρος (petaurus)
Γένος μαρσιποφόρων θηλαστικών, της οικογένειας των πεταυριδών (παλαιότερα φαλαγγιδών), που αριθμεί διάφορα μικρά μαρσιποφόρα με κοινά χαρακτηριστικά. Το ρύγχος τους είναι οξύ και η ουρά τους δασύτριχη. Χαρακτηρίζονται από τέσσερα ισομήκη άκρα, τα οποία συνδέονται μεταξύ τους με μια μεμβράνη χάρη στην οποία μπορούν να εκτελούν μεγάλα άλματα. Η ουρά τους είναι μακριά και βοηθάει τα ζώα να σκαρφαλώνουν πάνω στα δέντρα. Το τρίχωμά τους είναι γκρίζο ραχιαία με μια μαύρη γραμμή στη μέση και λευκό κοιλιακά.
Τα ζώα αυτά είναι νυχτόβια, ιθαγενή της Αυστραλίας και ζουν στα δέντρα. Τρέφονται με έντομα και φυτά, δείχνοντας ιδιαίτερη προτίμηση στο νέκταρ τους.
Σε μερικά είδη η ουρά είναι εδώδιμη. Το κυριότερο είδος είναι ο πέταυρος ο σκιουροειδής, που χρησιμοποιεί την ουρά του για συλληπτήριο όργανο. Το είδος αυτό μπορεί να πηδήσει σε απόσταση μέχρι 30 μ.
ιπτάμενος σκίουρος
Μαρσιποφόρο θηλαστικό της οικογένειας των πεταυριδών της τάξης των διπρωτοδοντίων. Ονομάζεται και πέταυρος (petaurus). Είναι γνήσιο δενδρόβιο και νυκτόβιο ζώο, ενώ ξεχωρίζει από τα πόδια του, που έχουν και τα τέσσερα το ίδιο περίπου μήκος και από τη μακριά ουρά του, η οποία το βοηθάει να σκαρφαλώνει πάνω στα δέντρα. Άλλο χαρακτηριστικό των ποδιών του είναι ότι συνδέονται μεταξύ τους με μια μεμβράνη, χάρη στην οποία μπορούν να κάνουν μεγάλα άλματα (20-30 μ.).
Έχει καστανόξανθο τρίχωμα, λευκό στην κοιλιά, εξημερώνεται εύκολα και τρέφεται με φυτά, δείχνοντας ιδιαίτερη προτίμηση στο νέκταρ τους.
Οι ι.σ. ζουν σε κοινωνικές ομάδες των 7 ενήλικων ατόμων και υπερασπίζονται σθεναρά την περιοχή τους.
Είναι κοινά στην Αυστραλία, ωστόσο αποτελούν πλέον δημοφιλές εξωτικό κατοικίδιο στην Αμερική και στην Ευρώπη.